|
ما برای حرکت در هر مسیری احتیاج به نور و روشنایی داریم.
در طول روز این روشنایی و نور رو خورشید برای ما تامین می کنه
در شب هم چراغ ها و لامپ ها و ... به داد ما می رسند و مسیرهای حرکت ما رو ، روشن می کنند
و اگر در شب این نور ها و روشنی ها نباشند حتما در تاریکی شب ، راه رو گم کرده و گمراه می شیم.
کمی به تاریکی مطلق فکر کنید.....
اما ما یک حرکت دیگه هم داریم
*حرکت معنوی و روحی*
این حرکت هم نیاز به نور داره و نیاز به روشنایی داره
در مسیر حرکت روح ، اگر نوری نباشه ما هیچ وقت به مقصد نمی رسیم
مقصد در حرکت روح ، منبع نور هست یعنی خدا.
چطور وقتی در شب هیچ نوری وجود نداشته باشد ما جرات حرکت نداریم
چون می ترسیم راه رو گم کنیم یا در چاله و چاهی بیفتیم
در حرکت روح و حرکت معنوی هم اگر نوری معنوی نداشته باشیم ، بی شک راه رو گم می کنیم و گمراه می شیم.
حالا
چیکار کنیم که نور برای حرکت داشته باشیم و حرکت ما در مسیر نور باشه
خدا در قرآن می گه:
«الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور
و الذین کفروا اولیائهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون»-بقره-آیة الکرسی-
یعنی اگر ایمان به خدا داشته باشیم و به خدا اعتماد کنیم خدا ما رو در مسیر نور قرار میده و برای حرکت به سمت خودش راه ما رو روشن می کنه
اما اگه ایمان نداشته باشیم و منکر خدا و قیامت و... بشیم و ایمان درستی نداشته باشیم
راهمون به سمت سیاهی و ظلمت کج میشه و در سراشیبی جهنم می افتیم
وقتی که چشمانمون رو باز می کنیم می بینیم در جهنم گرفتار شدیم
پس اگر ایمان داشته باشیم خدا دست ما رو می گیره و به سمت نور هدایت می کنه
و اگر ایمان نداشته باشیم طاغوت( شیطان) دست ما رو می گیره و به سمت جهنم هدایت می کنه.
ایمان هم همراه با عمل معنا پیدا میکنه.
|
