وقتی آدم بفهمه قراره چی بکشه تو دنیا، حساب کارخودش رو می کنه اما وقتی ندونی ... یه چیزی رو دارم می فهمم اینکه بعضی آدما خودشون از همه چیز مهمترن! حتی اگه یکی همه جوره براشون ... این درده
غنچه ای بوده ام از جنس بهار/پرحرارت شدم از پرتو خورشید بلند/سرد گشتم از سایه بی شیله ابر/
سرخوشم با گل یاسی که به هر صبح سحر/
با شمیمی که زجان می روید/می نوازد دل را/
و سپاس از کرم و لطف خدا/و به امید قدمهای خوش یار به چشم/ بی دل فردایم.. (مهدوی)
