بسم الله
با این جمله شروع می کنم:
خودت رو اینقدر درگیر نکن!
دو تا سوال پیش میاد وقتی این جمله رو می خونیم
اول: درگیر چی؟
دوم: اینقدر یعنی چه قدر؟
می دونید یکسری از مشکلاتی که ما داریم یا بهتر بگم دغدغه هایی که داریم و ذهن ما رو به خودش مشغول می کنه، فقط وقت ما رو می گیره همین!
هیچ سودی به نفع ما نداره بلکه ضرر هم داره. خوب اینجا باید کمی بحث فلسفی هم بکنیم تا یه وقت برداشت اشتباه نشه
انسان به دنیا میاد تا به کمال واقعی برسه، این کمال به نفعشه، و هر کاری هم که در مسیر رسیدن به این کمال باشه به نفعشه
و اتفاقا باید کارهایی رو انجام بده که به نفعش باشه نه ضررش. اما گاهی هست که یه ضرر جزئی برای رسیدن به منفعت بسیار رو میشه نادیده گرفت.(1)
خوب حالا بریم سر همون حرف اولمون؛ که یکسری چیزهایی که ما درگیرش هستیم به نفع ما نیست بلکه به ضرر ماست..
مثلا اینکه هر چیز خوبی که توی دنیا هست (از مسائل دنیوی) حتما باید داشته باشیم؛ این درگیری ذهنی با اون کمالی که قراره بهش برسیم و مدت زندگی ما در دنیا سازگار نیست. و به همین مسئله اشاره می کنه حرف ائمه (ع) که دنیا با بلا پوشانده شده است.. یعنی در دنیا دنبال خوشی مطلق نباش این درگیری ذهنی رو از خودت دور کن تا بتونی پیشرفت کنی.
خوب تا الان حتما تا حدی روشن شده که وقتی می خونیم : خودت رو در گیر نکن! یعنی درگیر چی..
پس هر چی که ما رو از رسیدن به کمال انسانی منع می کنه، نباید ما رو درگیر خودش بکنه و اگه درگیرش شدیم یعنی داریم راه رو اشتباه میریم ..به همین سادگی (2)
یه مثال دیگه:
وقتی یه نفر داره غرق میشه و ما بخاطر شرافت انسانی مون رفتیم که کمکش کنیم که غرق نشه باید قبل از اینکه بریم کمکش کنیم به این فکر کنیم که خودمون شنا بلدیم یا نه!
آخه اگه بخاطر احساس انسانی مون زدیم به آب و بعدش یادمون اومد که شنا بلد نبودیم یا حالا باید چه جوری نجاتش بدیم؟.. یعنی اشتباه کردیم..چون احتمال اینکه ما هم زیر دست و پا زدن اون شخص غرق بشیم بسیار بالاست
حتما داری میگی یعنی بیخیالش بشیم و بریم!!!؟ نه دیگه
خودت رو درگیرش نکن؛ معناش این نیست که بهش فکر هم نکن و تلاش نکن. معناش این نیست که برای رسیدن به خواسته هات فکر نکن و تلاش نکن! بلکه معناش اینه که تاجاییکه که میدونی منفعت تبدیل به ضرر نمیشه باید نهایت تلاشتو بکنی. و در مورد مثالی که زدم یعنی وقتی نمی تونی خودت نجاتش بدی از حنجره مبارک استفاده کنی و کمک بیاری یا از فکر بکرت استفاده کنی تا یه راه سریع برای نجاتش پیدا کنی.
توی زندگی در مقابل این جور دغدغه هایی که به ضرر ماست و ما داریم بخاطر این دغدغه ها وقتمون رو می گذاریم باید به این فکر کنیم وقتی این درگیر شدن نفعی نداره و کاری از پیش نمی بریم عقلمون میگه باید دست برداریم و راه دیگری رو پیش بگیریم...
توضیح بیشتر: برای اشتباه نکردن دیگران، فکر چاره کن و تلاش کن اما تا وقتی که این فکر کردن و تلاش کردن موجب نشه که خودت دچار یه اشتباه دیگه بشی و راه کمالی که بخاطرش تو دنیا هستی رو گم کنی..
حالا سوال دوم هم روشن شد که " اینقدر یعنی چه قدر؟"
برای اینکه ذهنمون و دلمون آروم بگیره و درگیری هامون رو بتونیم کنترل کنیم باید این دوتا نکته اساسی رو فراموش نکنیم که:
به خوبی ها باید فکر کرد و برای رسیدن به آنها باید تلاش کرد.
به خوبی های دنیا تا حدی فکر کن و برای رسیدن به اونها تلاش کن که از خوبی اصلی (کمال انسانی) جا نمونی.
و برای اینکه دیگران به خوبی ها برسند، تاحدی فکر کن و تلاش کن که برای خوب بودن خودت، وقت فکر کردن و تلاش کردن داشته باشی...
پس خودت رو اینقدر درگیر نکن..
الان دیگه وقتی این آیه رو تلاوت می کنیم خیلی بهتر درکش می کنیم:(3)
و ما ارسلناک الا مبشرا و نذیرا..
پی نوشت:
1.گاهی برای رسیدن به منفعت های بزرگ باید از منفعت های کوچک تر گذشت بعبارت دیگه یعنی کمی ضرر کرد تا بعدا سود بیشتری بهمون برسه. مثل وقتی که از راحتی و آسایشمون می زنیم و ورزش می کنیم و خسته میشیم درسته که به ضرر آسایشمون بوده اما به نفع سلامتی و طول عمرمون هم بوده.. یا وقتی برای نجات دادن یک امر مهمی (مثل ولایت) حتی از جانمون می گذریم می دونیم که این ضرر کوچک در مقابل سودی که داره ناچیزه..
2." و اعلم ان ما قربک من الله یباعدک من النار، وما باعدک من الله یقربک من النار" نهج البلاغه نامه 76.
3.چند تا تفسیر رو ذیل همین آیة مطالعه کردم
|