|
تموم شد
به همین راحتی..
دیگه نه خبری از لباس سیاه هست و نه خبری از علم و کتل
دیگه نه خبری از تکیه ها حسینی هست و نه خبر از بنرهای هیئات..
دیگه تموم شد
دیگه هیچ بچه کوچیکی رو نمی بینی که یه پیشونی بند یا حسین.. یا زهرا... یا رقیه.. داشته باشه..
اون صمیمیت بچه های محرم و صفر
شور و حال و هوای محرم و صفر رفت..
هر چی حال خوب داشتم مال همین دو ماه بود
چقد منتظر اومدنت بودیم..
چه زود رفتی..
امشب تا به خودم اومدم دیدم وای لحظه های آخره...
همه دارن از هلال ماه ربیع میگن
دلم گرفت..
کاش یه نفر می اومد سیر روضه می خوند شب آخری...
کاش یه مجلس هم می گرفتن به عنوان وداع تا صبح ...
اونقد سینه می زدیم که سینه هامون دلامون قلبامون یادشون بمونه هر چی محبت دارن مال حسینه و بچه های فاطمه
کجا باید دنبال مجلست باشم حسین..
ای خدا
از فردا از فرداها و روزهای دیگه انتظار روضه و مداحی و سینه زنی و گریه...
دیگه نیست..
دیگه هر روز یه گوشه مجلس روضه نیست که اگه از یکی جا بمونم خودم رو به اون یکی برسونم
حالا باید کلی منتظر بمونم یه جا یه مجلسی داشته باشن..
تازه اونم مثل مجلسای محرم و صفر نمیشن..
خودتم که بشینی برای خودت روضه بگیری کجا میشه مثل خلوتای شبای محرم و صفر..
حالا دیگه باید صبر کرد تا شبای جمعه که دعای کمیل بشه بری یا نه
صبح جمعه دعای ندبه..
همه آرامش دلم به این بود که یه بهونه برای گریه کردن دارم
همونم دیگه نیست..
ای حسین
رفت دیدی تموم شد..
الان دیگه اگه روضه بگذاری و مداحی اطرافیا ازت ناراحت میشن..
باید بری یه خلوتی پیدا کنی خودت باشی و خدای خودت
بشینی روضه گوش بدی ... تازه من که دلم مثل بقیه صاف نیست
تو مجلس روضه حسین که باشی
هر چقدر هم دلت سیاه باشه باز دلت می لرزه..
دیگه اونم نیست
چقد با روضه های ابالفضل دلم می رفت.. دودمه هات از یادم نمیره.. ای اهل حرم میر و عملدار نیامد...علمدار نیامد...
چقد با روضه های رقیه دلم می رفت.. کی گفته من بابا ندارم..
چقد با روضه های علی اکبر دلم می رفت.. و قطعوه بالسیوف اربا اربا..
خداحافظ آی روضه ها..
روضه علی اصغر حسین.. علی لای لای علی لای لای علی ..
دلم که برای حسین تنگ می شد میرفتم توی این جلسات یه بیت شعر هم که می خوندن دلم آروم میشد
تازه خودتم می تونستی تو دلت چند تا از اون شعرهای ناب رو زمزمه کنی و
ای گل وفا حسین می کشی مرا حسین..
چشمات می شد مثل مشک سوراخ شده..
آی محرم آی صفر آی کاروان خسته اسرا..
رفتید...
ما موندیم و این دنیا و فراز و نشیب هاش
به قوت شما موندیم و ایستادیم
دلمون به مهر شما دل شده..
ما رو تنها نگذارید..
اون نغمه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا رو یاد گرفتیم از محرم وصفرتون..
آره یاد گرفتیم..
یا گرفتیم پای رکاب بودن رو..
فقط یه دلخوشی می مونه که تو مجلس روضه هاتون بود..
شاید چند روزی دلم تو بغض این تنهایی بمونه..
شایدم بیشتر..
شایدم تا محرم بعدی...
خداحافظ آی محرم و صفر..
|
