مهاجرت دو خواهر
برگهایی زنده از تاریخ گذشته
در هر روزگار و دورانی شرایطی حاکم می شود که باید به مقتضای آن شرایط حرکت درست را انتخاب کنیم تا به سمت حقیقت گام برداشته باشیم حتی اگر در آن زمان حقیقت و واقعیت به صورت وا‍ژگون در اذهان عمومی پدیدار شده باشد و حتی اگر ماهیت این حرکت تا سالیان سال بر مردمان مخفی بماند چون آنچه واضح است این است که گذر ایام واقعیات را آشکار می سازد و ماهیات تمام انتخابها و حرکتها نمایان می شود و چیزی که می ماند همان چیزی است که با انتخاب و حرکت خودمان به جا گذاشته ایم.
البته برای چنین خطر کردنی (حرکت به سمت حق و واقع ) که بسا می تواند طرد اجتماعی را هم به همراه بیاورد باید هدفی بزرگ داشت تا بر تمام این خطرها سایه بیافکند و ارزشی باید که فوق تمام ارزشها باشد.
این همان روشی است که انبیاء وائمه طاهرین پیمودند و برای بجا ماندن و بپا ماندن و بیاد ماندن حق و حقیقت از تمام آنچه برای خود می توانستند داشته باشند چشم پوشی کردند و حرکتی عظیم و باری سخت را به دوش کشیدند تا به آن هدف متعالی نزدیک و نزدیک تر شوند.
حال اینکه هدف ایشان همان رضا و قرب الهی و بر پا داشتن سنت الهی ( اسلام ) است حرفی در آن نیست. و همچنین در اینکه ایشان به نحو کامل و اتم از عهده این جلب رضایت و قربت به در آمده اند باز هم حرفی نیست . چیزی که جای دقت دارد این است که آیا همین شیوه و روش برای تک تک انسانها مایه نجات و سعادت می باشد یا نه؟ آیا اینگونه موضع گیریها و حرکتهای خاص و انتخاب حق وحقیقت و حرکت به سوی آن از طرف ائمه یک نوع ارشاد برای تمام انسانها نیست که هر یک در برابر حق وباطل در هر شرایطی راه حق را انتخاب کرده و به آن چنگ بزنند؟
مطمئنا یکی از نمود و بروزهای تاریخی این نوع حرکت (به سمت حق ) آثار و نتایجی است که به دنبال دارند و طبعا درسهایی است که ما از این سرگذشت ها می گیریم و اعتقاداتی است که به آنها پایبند می شویم .
به عنوان نمونه دو حرکت بزرگ و تاریخی که هر کدام در شرایط خاص خودش دارای اثرات و برکات فراوانی بوده اند را می توان نام برد: یکی حرکت حضرت زینب و دیگری حرکت حضرت معصومه علیهما السلام می باشد.
وقتی درآنچه از تاریخ معتبر به ما رسیده دقت می کنیم می بینیم در حرکت زینبی چیزی که نقطه پرگار قرار می گیرد چیزی جز پایبندی به امام زمان و ولایتمداری نیست همان چیزی که به تعبیری می شود به موضع گیری اعتقادی سیاسی نام برد. گواه آن، ، سخنان ، روشنگریها و موضع گیریهایی است که در برابر نهضت باطل انجام می دهند. این انتخاب و گزینش حضرت زینب س در شرایطی بود که آنچه پیش روی خود می دید جز سختی و ملالت و رنج و مصیبت و حتی در ظاهر، حقارت و مرگ نبود اما به پای آن هدف بزرگ و متعالی ، چیزی که خود آنحضرت از این مصیبتها برداشت می کند « و ما رایت الا جمیلا» است. و چیزی که از ایشان و آن حرکت عظیم به جا می ماند همه عالم و آدم را مدیون خود می کند.
و همچنین وقتی در مهاجرت حضرت معصومه س به سمت طوس و به جوار امام زمان خویش تامل می کنیم غرض و هدف اصلی از این حرکت را چیزی جز یاری رساندن به امام وقت و مولاو رهبر خویش نمی بینیم و این همان چیزی است که خود این بانوی کرامت هم بارها و بارها در طول سفر آنرا مورد تاکید قرار می دادند تا وقتی که بر اثر سمّی که به آنحضرت خورانده شد به مأمنی به نام شهر قم پناه می آورند و رسالت خویش از این حرکت و مهاجرت را برای دوستداران ولایت و امامت بیان می کنند.
بعد از این بررسی اجمالی نکته ای که برای ما روشن می شود این است که انتخاب راه درست و حق، شهامتی زینبی و عزمی چنان حضرت معصومه می طلبد و گرنه برای آنکس که به جز دنیا و لذتهای زود گذر(مقام قدرت و شهوت و ...) هدف و غایتی ندارد، دیگر انتخاب حق وحقیقت و تحمل شدائد و مصیبتها و گمنامی ها برای به پا داشتن حق معنایی ندارد و لذا در اینجاست که اهمیت اینگونه حرکات و انتخابهای روشنگرانه و هدفمندانه برای هر شخص و اجتماع روشن می شود که هیچ عاقلی را یارای انکار چنین ارزشی را نیست.
در پایان آنچه از هر انسان در برابر این برگهای تازه به تازه تاریخ انتظار می رود همان روشی است که در ابتدای صحبت از آن یاد کردیم.
مهدوی
