دل آشفته
زاشک دیده ام قدری حیا کن
سکوت خسته را بشکن، رهاکن
بیا در بزمگاه محفلت، دل
هیاهویی فکن، شوری به پا کن
میان بغض سنگینت کمی جا
برای آه پرحجمم تو وا کن
ز ابر تیره ات قدری ببار و
ضمیر روشنت را با صفا کن
نوای خسته ات آزرده قلبم
مرا بار دگر بی غم صدا کن
"صبا" آرام از آرامش توست
حریم خلوتت را با خدا کن
92/2/2
مهدوی
|