|
جمعه ای دیگر هم
آمد و یار ندایش نرسید
که منم "مهدی موعود" کجایید
بیایید..
هر سحر کوچه دل
می شود پر ز امیدش که بیاید شاید
و به اشکم و پر مژگانم
آب و جارو بکنم جای قدمهای گرانش
و معطر شود از عطر گل یاس
نسیمی که سحر می آید
شاید از دور صدایی برسد
که منم "مهدی موعود" کجایید
بیایید..
به خم کوچه گره خورده نخ چشمانم
و چه پر دلهره گشته
دلم و لرزه به انگشتانم
که نشانش بدهم
و به فریاد بگویم
آمد...
و به فریاد بگویم
آمد...
دل من باز گرفته است خدا
و پر غصه
که وقت است بریزد به سر خانه دل
غمهایم
به که گویم؟ به سحر
یا به تک غنچه گل
که به شبنم ز غم دوری او گریانند
یا به بلبل که به امید تو غزل می خواند
به که گویم جز تو
بیا
تنهایم
«مهدی مهدوی»
|
