این جشنها برای من آقا نمی‌شود
شب با چراغ عاریه فردا نمی‌شود
خورشیدی و نگاه مرا می‌کنی سفید
می‌خواستم ببینمت اما نمی‌شود
شمشیرتان کجاست؟ بزن گردن مرا
وقتی که کور شد گرهی وا نمی‌شود
یوسف! به شهر بی‌هنران وجه خویش را
عرضه مکن که هیچ تقاضا نمی‌شود
اینجا همه منند، منِ بی خیالِ تو
اینجا کسی برای شما ما نمی‌شود
آقا جسارت است ولی زودتر بیا
این کارها به صبر و مدارا نمی‌شود
تاچند فرسخی خودم ایستاده‌ام
تامرز یأس، تا به عدم، تا نمی‌شود
می‌پرسم ازخودم‌غزلی‌گفته‌ای‌ولی
با این همه‌ردیف، چرا با نمی‌شود؟!
